Μιά μικρή ιστορία από το βιβλίο της Έλενας Αρτζανίδου ΄΄Τα 95 φεγγάρια του κόσμου μας΄΄ γίνεται αφορμή για δραματοποίηση.
Πριν από εκατομμύρια χρόνια, οι πλανήτες ταξίδευαν γρήγορα και έπεφταν ο ένας πάνω στον άλλον...
Μέχρι που μια μέρα μπήκε ένα μεγάλο, ζεστό, όλο φωτιά αστέρι που πετούσε φλόγες γύρω του.
Το αστέρι άρχισε να κινείται αναμεσά τους.Όταν πήγαινε κοντά στους πλανήτες,εκείνοι έλιωναν από τη ζέστη,ενώ όταν απομακρυνόταν πάγωναν και χοροπηδούσαν από το κρύο.
Μερικά χρόνια αργότερα,αποφάσισαν όλοι τους να γυρνάνε γύρω από το ζεστό αστέρι και γύρω από τον εαυτό τους, ενώ τα κομμάτια τους, που έμοιαζαν και αυτά με μικρούς πλανήτες,έκαναν βόλτες γύρω τους και κανένας πια δεν έσπρωχνε ούτε τσούγκριζε τον άλλον, αλλά ζούσαν όλοι τους ευτυχισμένοι.
Πριν από εκατομμύρια χρόνια, οι πλανήτες ταξίδευαν γρήγορα και έπεφταν ο ένας πάνω στον άλλον...
Μερικά χρόνια αργότερα,αποφάσισαν όλοι τους να γυρνάνε γύρω από το ζεστό αστέρι και γύρω από τον εαυτό τους, ενώ τα κομμάτια τους, που έμοιαζαν και αυτά με μικρούς πλανήτες,έκαναν βόλτες γύρω τους και κανένας πια δεν έσπρωχνε ούτε τσούγκριζε τον άλλον, αλλά ζούσαν όλοι τους ευτυχισμένοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου